ΝΕΟ-ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η Τουρκία με την θεωρία του Νταβούτογλου απεκάλυψε τους γεωπολιτικούς της στόχους. Την επαναφορά της προστατευτικής οθωμανικής ομπρέλας για όλα τα κράτη και τους λαούς που την περιτριγυρίζουν. Πως θα γίνει αυτό;
Η γνωστή μέθοδος της στρατιωτικής απειλής θ' αναγκάσει τα όμορα κράτη να συνάψουν συμφωνίες εμπορικές , οικονομικές και πολιτιστικές μαζί της. Αυτή η φιλική σχέση του Ενός με όλους ή του Κράτους Κέντρου (Τουρκία) με τα περιφερειακά γειτονικά θα συσσωρεύσει οικονομική και πολιτική ισχύ σ'αυτό το Κέντρο αναφοράς που θα λειτουργεί ως πολιτική πρωτεύουσα δηλαδή ως διοικητική μονάδα. Ένα είδος Ευρωπαϊκής Ένωσης της μικράς Ασίας και μέρους της Ευρώπης.
Θεωρητικά το όραμα είναι ρεαλιστικό και εύκολα εφαρμόσιμο. Τα προσωρινά εμπόδια είναι η Ελλάδα (μέρος μιας ευρύτερης οικονομικοπολιτικής ένωσης) και η υπερήφανη Περσία (ή Ιράν που σημαίνει Αρείων χώρα).
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας διευκολύνει τον σχεδιασμό αλλά όποιος βασίζεται σε αυτήν την παράμετρο σφάλλει διότι η Ελλάδα δεν αποφασίζει μόνη της για την σφαίρα επιρροής στην οποία θα είναι ενταγμένη.
Είναι ξεκάθαρο πως μια νεο-οθωμανική Δύναμη περιορίζει την επιρροή της Ε.Ε. ως μελλοντική πολιτική μονάδα που θα ελέγχει μαζί με τη Ρωσία όλη την Ευρασία. Αυτό ικανοποιεί τις Η.Π.Α. αλλά δεν τις εξασφαλίζει διότι η ενδυνάμωση της Τουρκίας αυξάνει και την αλαζονεία της και τον αντιαμερικανισμό της.
Η Ελλάδα γνωρίζει πως βρίσκεται ιππαστί σε δύο χώρους, Ευρώπη και Ασία. Η ανικανότητα της πολιτικής και οικονομικής της ελίτ να στεριώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση δια της ευρωζώνης την θέτει πολιτικά στο περιθώρειο αλλά δεν την απορρίπτει. Η Ελλάδα εισήλθε στην τότε Ε.Ο.Κ. για λόγους καθαρά πολιτικούς και γι' αυτούς τους λόγους θα παραμείνει και σήμερα.
Η στάση της ελληνικής ελίτ σ'αυτό το ζήτημα μέρος του οποίου είναι και η κρίση δανεισμού που αφρόνως(;) προκαλέσαμε θα προσδιορίσει και τα πολιτικά πράγματα στην εσωτερική πολιτική σκηνή της χώρας. Το κυπριακό, το σκοπιανό και το Αιγαιακό πρόβλημα εξαρτώνται από την ευρύτερη γεωπολιτική κατάσταση και τον προ αρκετού καιρού προκληθέντος οικονομικού και νομισματικού πολέμου ανάμεσα στις παλαιές δυνάμεις και στην νέα πολιτική δύναμη που φαίνεται να σχηματίζεται(;) με την πλήρη εφαρμογή της συνθήκης της Λισσαβόνας από την αρχή του 2014.