ΕΥΡΩ Ή ΔΡΑΧΜΗ;

Αυτή θα ήταν η ερώτηση προς ψήφιση στο δημοψήφισμα που είχε προτείνει ο τότε Έλληνας Πρωθυπουργός.

Και παρόλο που το δημοψήφισμα ματαιώθηκε εν τη γενέσει του, οι δύο πλευρές δεν έπαψαν να επιχειρηματολογούν στα διάφορα μέσα ενημέρωσης και fora για την καλύτερη επιλογή.

Χωρίς φλυαρία και με λακωνικό τρόπο απαντάμε στο ερώτημα και το δίλημμα που τίθεται με τόσο δραματικό τόνο εστιάζοντας στο συμφέρον της κοινωνίας για το προσεχές και μακροπρόθεσμο μέλλον διατυπώνοντας εκ νέου το ερώτημα για να απαντηθεί στη σωστή του βάση.

Υπάρχουν Έλληνες πολίτες οι οποίοι παραμένοντας στο ευρώ κερδίζουν και Έλληνες πολίτες που χάνουν, η επιλογή και για τους μεν και για τους δε είναι μονόδρομος. Ποιοι κερδίζουν; Όσοι έχουν πρόσβαση στις εισαγωγές και πρακτορεύουν διεθνή εμπορικά συμφέροντα! Αυτοί που αντιθέτως χάνουν, είναι όσοι δεν ελέγχουν τη ροή του χρήματος, είτε ως δάνεια είτε ως διανομή πλούτου!
Τι θα συμβεί αν επανέλθει η Δραχμή; Σχετική μεταβίβαση εξουσίας από τους ευρωπαϊστές στους εθνικιστές-νεοεθνικόφρονες.
Το ζητούμενο για τον απλό πολίτη (που δεν έχει κεφάλαια ούτε μπορεί να ελέγξει την διανομή του πλούτου αλλά υπάρχει ως πολιτικός πελάτης) είναι α') θα έχει ένα αξιοπρεπές εισόδημα; και β')θα γίνει η Ελλάδα καλύτερη απ'ότι ήταν ποιοτικά;(δηλαδή ηθικά, μορφωτικά κλπ).

Η Ελλάδα παραμένοντας στο Ευρώ με τη σκληρή λιτότητα δεν θα βελτιωθεί σημαντικά. Θ' αναπτυχθεί ενδεχομένως ένας προβληματισμός αλλά δεν θα εξελιχθεί σε ηθική επανάσταση. Ίσως όμως η νεολαία σε βάθος χρόνου να προσαρμοστεί στην δυτική πειθαρχία.
Αντιθέτως, επιστρέφοντας στην Δραχμή, θα μειώσει την ανεργία και θα επιστρέψει στην εσωτερική έριδα και αντιπαλότητα, θ'αυξηθεί κι άλλο ο ατομικισμός και η ανηθικότητα χωρίς να τονωθεί η εθνική παράδοση.

Απάντηση στο υποθετικό ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν μπορεί να δοθεί γιατί το νόμισμα είναι το μέσον κι όχι ο σκοπός. Αν σκοπός είναι μια καλύτερη Ελλάδα τότε πρέπει να ορίσουμε το “καλύτερο”. Αν σκοπός είναι μια πλούσια Ελλάδα με “χλιδάτους” υπηκόους τότε πρέπει να επιλέξουμε σύστημα παραγωγής και διανομής πλούτου και άρα κανόνες (με οποιοδήποτε νόμισμα). Το ερώτημα λοιπόν είναι: “ποιους κανόνες μπορούμε και ποιους θέλουμε να εφαρμόσουμε”; Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο καταλήγουμε στο ζήτημα της πειθαρχίας! Το αιώνιο πρόβλημά μας.