Φαίνεται πως η εξουσία είναι τόσο γλυκιά που μόνο όσοι την βίωσαν μπορούν να αισθανθούν τη διανοητική και ψυχική διαταραχή που προκαλεί στον άνθρωπο. Είναι υπερβατικοί οι λόγοι που εξηγούν την αυτοκαταστροφή.
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, της χώρας που στήριξε τον πολιτισμό στον ορθολογισμό, τη Δημοκρατία και τη φιλοσοφία, αποδεικνύεται ένας μεγάλος μικρός. Δεν αναγνωρίζει την κρισιμότητα της στιγμής και επενδύει σε σοφιστείες για να εκβιάσει την παραμονή του στην εξουσία.
Επιλέγοντας το στρατόπεδο των εκβιαστών, με φτηνό πρόσχημα τη βούληση του Λαού την οποία λαμβάνει υπόψη του κατά το δοκούν, απέδειξε και κάτι περισσότερο και σε προσωπικό επίπεδο φρικτότερο: την εκδικητικότητά του. Είναι εκδίκηση η παγίδευση των αντιπάλων του και η ομηρεία των πολιτών πίσω από το εκβιαστικού χαρακτήρα δημοψήφισμα.
Ποιους όμως εκδικείται; όλους όσοι τον επέκριναν για τους χειρισμούς του ή την αξιωματική αντιπολίτευση η οποία όμως έχει δημιουργήσει τις εντυπώσεις της στην κοινή γνώμη και θα κριθεί αναλόγως; Εμείς πιστεύουμε πως αποφάσισε μαζί με την κλίκα του να πέσει στο γκρεμό παίρνοντας μαζί του όσους περισσότερους μπορεί. Μικροπρεπής κακία. Είναι κρίμα γι'αυτόν αλλά και πολιτικό μάθημα για το ελληνικό έθνος, ένα ακόμα, που όμως δεν το χρειαζόταν.
Τώρα πια όλοι ξέρουν το βασικό ελάττωμα του ελληνικού λαού: έλλειψη πολιτικής συνεννόησης.
Ποτέ δεν είναι αργά όμως όταν υπάρχει ψυχραιμία και ένα ελάχιστο ίχνος κοινωνικής ευθύνης.
